Najprostszym rodzajem oczyszczalni jest instalacja z drenażem rozsączającym. Podstawowe elementy jej konstrukcji to osadnik gnilny, studzienka rozprowadzająca, nitki drenażowe oraz studzienka zbierająca. Etap oczyszczania wstępnego zachodzi w osadniku gnilnym i opiera się na zjawisku sedymentacji oraz flotacji. Zanieczyszczone cząstki stałe oddzielane są mechaniczne i opadają na dno zbiornika, dzięki sile grawitacji, tworząc osad. Osadnik gnilny może być uzupełniony separatorem tłuszczów. W pierwszej fazie oczyszczania aktywne są także mikroorganizmy beztlenowe, które rozpoczynają proces fermentacji osadu. Wynikiem tego etapu jest utworzenie szarej wody.

Szara woda trafia do studzienki, która rozprowadza ją równomiernie do wszystkich nitek drenażowych, a następnie trafia do gruntu czyli poletka filtracyjnego. Częściami konstrukcyjnymi drenażu rozsączającego są rury PCV. Rury drenażowe zabezpieczone są włókniną i warstwą filtracyjną ze żwiru. W gruncie przeprowadzany jest drugi etap oczyszczania za pomocą mikroorganizmów tlenowych, które żywią się cząsteczkami zanieczyszczeń i w ten sposób doprowadzają do ich rozkładu. Elementem napowietrzającym instalacji drenażowej jest studzienka zbierająca lub napowietrzająca. Systemy napowietrzające intensyfikują procesy biochemiczne.

Przydomowe oczyszczalnie ścieków z drenażem to rozwiązanie ekonomiczne, proste w konstrukcji, charakteryzujące się niskimi kosztami eksploatacyjnymi i niewielką awaryjnością oraz zgodnie z obiegowymi opiniami – bezobsługowe. Jednak czy rzeczywiście? Prawda jest taka, że przydomowe oczyszczalnie ścieków z drenażem rozsączającym nie wymagają częstego nadzoru i czasochłonnych czynności eksploatacyjnych. Nie oznacza to jednak, że są całkowicie bezobsługowe. Przede wszystkim wymagają regularnego stosowania biopreparatów, które uzupełniają kultury mikroorganizmów i utrzymują odpowiednią jakość flory bakteryjnej. Biopreparaty dodaje się średnio raz na tydzień.

Opróżnianie przydomowych oczyszczalni ścieków, a konkretnie osadnika gnilnego jest konieczne minimum raz na dwa lata. To zdecydowanie rzadziej niż w przypadku szamba, ale nie można lekceważyć tej czynności, gdyż może to doprowadzić do samoczynnego wylewu ścieków. Kilka razy w roku należy kontrolować poziom osadu i skład odpływu oraz regulować natlenienie. Firmy asenizacyjne zajmują się również czyszczeniem przydomowych oczyszczalni, a zwłaszcza czyszczeniem filtrów i ich wymianą w razie konieczności. Filtry trzeba oczyścić minimum dwa razy w roku.

Przydomowa oczyszczalnia ścieków to ekologiczna alternatywa dla tradycyjnego szamba bezodpływowego. Koszt montażu instalacji oczyszczającej jest wyższy niż zbiornika na szambo, ale inwestycja jest opłacalna z racji na niskie koszty eksploatacyjne. Na rynku dostępnych jest kilka rodzajów tego rozwiązania, a najpopularniejszym z nich jest przydomowa oczyszczalnia ścieków z drenażem rozsączającym. Zasada jej działania nie jest skomplikowana. Sprawdźmy, jak należy eksploatować przydomową oczyszczalnię ścieków i czy rzeczywiście jest ona bezobsługowa?